یکی از مشکلات شایع در بین زنان، به خصوص پس از تجربه یک یا چند بارداری افتادگی زنان است، از جمله افتادگیهای مختلف در ناحیه تناسلی و لگنی . این مشکلات میتوانند زندگی روزمره زنان را به شدت تحت تأثیر قرار دهند و کیفیت زندگی آنها را کاهش دهند. افتادگیهای زنان میتوانند شامل افتادگی مثانه، افتادگی رحم، باز بودن واژن، و یا برآمدگی روده به داخل واژن که به آن رکتوسل گفته میشود، باشند. در ادامه، به بررسی این مشکلات و راههای درمانی آنها خواهیم پرداخت.
افتادگی مثانه یا سیستوسل زمانی رخ میدهد که عضلات و بافتهای نگهدارنده مثانه ضعیف شده و مثانه به سمت پایین و به داخل واژن میافتد. این وضعیت میتواند باعث ایجاد مشکلاتی مانند نشت ادرار، احساس فشار یا سنگینی در ناحیه لگن، و ناراحتی هنگام فعالیتهای روزمره شود.
افتادگی رحم یا پرولاپس رحم زمانی اتفاق میافتد که رحم به دلیل ضعف عضلات و بافتهای نگهدارنده، به سمت پایین و به داخل واژن حرکت میکند. این وضعیت میتواند علائمی مانند درد در ناحیه پایین شکم، احساس سنگینی در لگن، و مشکلات در رابطه جنسی را به همراه داشته باشد. افتادگی رحم میتواند با درجات مختلفی رخ دهد و در موارد شدید، رحم به طور کامل به خارج از بدن زن حرکت کند.
باز بودن واژن یا شلی واژن میتواند نتیجه ضعیف شدن عضلات کف لگن پس از زایمان باشد. این مشکل میتواند باعث کاهش رضایت جنسی، کاهش کنترل ادرار، و افزایش خطر عفونتهای واژن شود. این وضعیت ممکن است به دلیل ضعف عضلات کف لگن و بافتهای حمایتی رخ دهد که در طول زایمان طبیعی یا حتی سزارین، تحت فشار قرار میگیرند.
رکتوسل زمانی رخ میدهد که بخشی از روده به دلیل ضعف دیواره بین واژن و رکتوم، به داخل واژن برآمده میشود. این مشکل میتواند باعث ایجاد ناراحتی، مشکلات در اجابت مزاج، و احساس سنگینی در ناحیه لگن شود. رکتوسل میتواند به دلیل زایمانهای متعدد، افزایش سن، یا بلند کردن اجسام سنگین ایجاد شود.
دکتر اکرم قرامحمدی، متخصص زنان و زایمان، توصیه میکند که تمام زنان حتی پس از تجربه یک بارداری و زایمان، به متخصص زنان مراجعه کرده و مورد معاینه قرار بگیرند. ایشان تأکید میکنند که این معاینهها میتوانند به شناسایی مشکلات پنهان کمک کنند و از بروز مشکلات جدیتر در آینده جلوگیری کنند.
به گفته دکتر قرامحمدی، حتی اگر زایمان از نوع سزارین باشد، احتمال افتادگیهای مختلف در ناحیه لگنی وجود دارد. زیرا بارداری به خودی خود میتواند باعث ضعیف شدن عضلات و بافتهای نگهدارنده شود. در نتیجه، معاینههای دورهای پس از زایمان برای تمامی زنان ضروری است.
روشهای درمانی برای افتادگیهای زنان بسته به شدت مشکل و نوع افتادگی متفاوت است. این روشها شامل تمرینات تقویتی عضلات کف لگن (مانند تمرینات کگل)، فیزیوتراپی، استفاده از دستگاههای حمایتی (مانند پِساری)، و در موارد شدیدتر، جراحی میباشد.
دکتر اکرم قرامحمدی تأکید میکنند که پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. برخی از روشهای پیشگیری از افتادگیهای زنان شامل انجام منظم تمرینات کگل، حفظ وزن سالم، اجتناب از بلند کردن اجسام سنگین، و رعایت رژیم غذایی مناسب برای حفظ سلامت عضلات و بافتهاست.
ایشان همچنین توصیه میکنند که زنان پس از زایمان، به مدت چند ماه از فعالیتهای سنگین خودداری کرده و تمرکز خود را بر روی بازسازی و تقویت عضلات کف لگن بگذارند.
افتادگیهای زنان، از جمله مشکلات شایعی هستند که بسیاری از زنان پس از زایمان با آنها روبرو میشوند ، این مشکلات میتوانند بر کیفیت زندگی تأثیر منفی بگذارند، اما با مراجعه به موقع به متخصص زنان و استفاده از روشهای درمانی مناسب، میتوان این مشکلات را مدیریت و حتی درمان کرد.
دکتر اکرم قرامحمدی، با تأکید بر اهمیت معاینههای دورهای پس از زایمان و انجام تمرینات تقویتی، به زنان توصیه میکنند که به سلامت خود توجه ویژهای داشته باشند و در صورت مشاهده هر گونه علائم افتادگی، بلافاصله به متخصص زنان مراجعه کنند.
در مطب دکتر زنان شهریار دکتر اکرم قرامحمدی ، مشاوره کامل بعد از معاینه ارائه میشود تا شما با آگاهی کامل از روشها و انتظارات درمانی، به تصمیم مناسبی برای انجام درمان افتادگی زنان برسید.